- Details
- Categorie: precair werk precair werk
- Gepubliceerd: 19 juli 2012 19 juli 2012
- Hits: 4568 4568
Interimactie
Antwerpen
Op 28 januari hebben we ons eerste bekendmakingsmoment gehad op de Groenplaats te Antwerpen. Het uitzicht en de sfeer waren allesbehalve saai. De kiosk werd versierd met spandoeken en ballonnen. Om de sfeer er tussendoor in te houden, draaide een DJ de Groenplaats plat.
We schreeuwden het onrecht dat ons dagdagelijks wordt aangedaan uit!
Voorbereiding van de actie
Na het invullen van de aanvraagformulieren zijn we van start gegaan met het ontwerp en druk van de flyer, de verspreiding ervan, het schilderen van de spandoeken, het maken van de analyse en het uitnodigen van de pers. Dit alles speelden we klaar op twee weken tijd.
Het ontwerp en verspreiding van de flyer:
Axana heeft de flyer ontworpen. Op de flyer stond een Pinokkio met een lange neus met daarop: “We zullen je terugbellen” en “Ja ja, dat zal wel!”. Ook de plaats en het uur werden er uiteraard op vermeld.
Schilderen van de spandoeken:
Ian, Egzona, Dounia, Viktoria en Elger hebben de spandoeken gemaakt. De spandoeken waren van ver te lezen, oogden ook mooi in de pers en hadden een jonge uitstraling. Iedereen die passeerde heeft ze zeker gezien!
Maken van de analyse
We stortten ons vol overgave op het maken van de analysebundel. De honderden feiten die we hadden verzameld van september tot januari stonden erin vermeld. Deze bundel, bestaande uit meer dan honderd feiten en 15 pagina's, werd aan de pers uitgedeeld. We hadden de feiten onderverdeeld in 7 categorieën (+ een voorbeeld van elk):
- De beloofde job gaat niet door.
- Ze lokken ons met valse vacatures.
- Ze beloven ons voor te stellen aan een bedrijf, nadien horen we er niets meer van.
- We worden echt onbeleefd en onbeschoft behandeld.
- Ze houden geen rekening met mijn verwachtingen en ervaringen.
- Ze willen ons niet inschrijven of ons dossier bijhouden.
- Gevolgen en gevoelens voor/van de jongeren.
Uitnodigen van pers
Twee
weken
voor
de
actie
hadden
we
De
Gazet
van
Antwerpen,
De
Nieuwe
Gazet,
Het
Nieuwsblad,
De
WereldMorgen,
Visie
en
tevens
Radio
2
en
ATV
(regionale
TV)
op
de
hoogte
gebracht
van
de
actie.
We merkten echter dat er weinig respons kwam of dat ze zeiden: “We moeten het nog bespreken met de redactie.” Het was dus duidelijk dat we een versnelling hoger moesten schakelen en dat we met zware argumenten moesten afkomen zodat ze zeker zouden komen naar het bekendmakingsmoment. We wilden dat ze aan de telefoon beloofden om te komen.
We mailden en belden tijdens de laatste week voor het bekendmakingsmoment verschillende keren naar al deze media. Twee dagen voor de grote dag werden we nog een beetje assertiever.
Jongeren verdienen toch ook wel een stem in jullie krant, dus wanneer jonge werkzoekenden eens het woord nemen, moeten jullie nog twijfelen om te komen of zo?
en “Willen jullie misschien de enige krant zijn die de ervaringen van jonge werkzoekenden niet naar buiten brengt? Dat zou toch jammer zijn, nee?”, slaagden we erin om ze allemaal op de Groenplaats te verzamelen .Doordat er zoveel persaandacht was, mogen we er toch wel van uitgaan dat er een belangrijke impact was als het gaat over het bekendmaken van onze analyse:
- Zeker 1000 mensen in Antwerpen hebben onze boodschap gehoord, gelezen, gezien en spreken erover.
- Zeker 100 jongeren die problemen met interim ervaren, hebben erover gehoord, gelezen en spreken erover.
- Zeker 50 interimconsulenten hebben een eerste confrontatie gekregen op hun handelen, spreken erover en worden erop aangesproken.
Dit was een eerste ervaring met de pers en daar hebben we ook veel uit geleerd. Bijvoorbeeld wanneer de pers arriveerde, verliep het allemaal behoorlijk chaotisch. We hadden niet meer zo'n goed overzicht over de volgorde van ons actiemoment en we werden als groep te vaak uit elkaar getrokken.
ATV
vroeg
naar
een
aantal
voorbeelden
van
jongeren
die
onbeschoft
en
onbeleefd
werden
behandeld.
We
hadden
hen
een
voorbeeld
gegeven
van
S.
die
bij
Randstad
was
binnengegaan,
de
consulente
vroeg
haar:
“Je
zult
dat
doekje
toch
afdoen,
zeker?”
Door
dit
voorbeeld
aan
te
halen,
hebben
we
ervoor
gezorgd
dat
de
reportage
in
de
richting
werd
geduwd
van:
“Vooral
allochtonen
jongeren
worden
slecht
behandeld”.
Dit
hadden
we
kunnen
voorkomen
door
onze
analyse
beter
in
te
oefenen.
Dan
konden
we
een
feit
benoemen
dat
voor
de
pers
moeilijker
in
het
hokje
van
“de
allochtonen”
te
duwen
was.
Voor een eerste bekendmakingsmoment hebben we het goed gedaan. We willen vooral onze groep nog groter maken in de toekomst, we zijn er zeker van dat we daar wel zullen in slagen. Op naar het volgende actiemoment!