internationaal

Een eetfestijn ten voordele van de Haïtiaanse KAJ

Zaterdag 2 april waren vijftien jongeren de hele dag aan het koken, tafels aan het klaarzetten, aan het onderhandelen met inhalige marktkramers, heen-en-weer naar de winkel aan het lopen. Die avond kwamen er immers 110 mensen eten in de Sint-Coletazaal in Gent, die we een Caraïbisch driegangenmenu hadden beloofd. We waren zeker enthousiast: op het einde van de avond was iedereen tevreden en hadden we bijna 1200 euro opgehaald. Maar waarom al die moeite?

Iedereen hoorde vorig jaar uit Haïti de berichten over de aardbeving en de moeilijke heropbouw, de tentenkampen en de cholera-epidemie die er heerste, de terugkeer van een oud-dictator en de onrust dat die veroorzaakte. Jongeren in Port-au-Prince wonen vandaag nog altijd in tentenkampen met een gebrek aan onderwijs, gezondheidszorg en voedsel. Door een tekort aan jobs trekken ze van stad naar stad op zoek naar werk en dragen daarbij het lot van de gehele familie op hun schouders. In zo'n realiteit je eigen leven beginnen, is zeker geen benijdenswaardige uitdaging.

Als er dus een land is waar de KAJ nodig is, dan is het Haïti!

De JOC Haïti (La Jeunesse Ouvrière Chrétienne – Frans voor KAJ) bestaat al een paar decennia en is actiever dan ooit. In verschillende tentenkampen brengt ze jongeren samen en organiseert ze voedseluitdelingen, gemeenschapskeukens, doktersbezoeken, enz... Tezelfdertijd vormt de JOC jongeren om ze sterker en zelfstandiger te maken: ze houden in drie steden een vormingscentrum open waar jongeren leren lezen, schrijven en een stiel leren zoals kok of naaister. Met de jongeren uit de tentenkampen wordt over de aardbeving en alle gevolgen gepraat en worden kleine projecten opgestart (zoals de bouw van een kippenren) en worden persoonlijke plannen gemaakt. De JOC houdt ook een zoutmijn open die door de jonge arbeiders wordt gerund.

Een beweging die zo actief is en zoveel uitdagingen tegemoet gaat, heeft grote noden. Na de aardbeving was het nationaal secretariaat ingestort en vielen de werkingen uit elkaar. De meeste werkingen zijn ondertussen al opnieuw opgestart, maar de heropbouw van het nationaal secretariaat en de opvang van de getroffen leden vragen veel energie en geld.

Eenmaal ik al deze dingen wist, was een besluit nemen eigenlijk redelijk gemakkelijk: die Haïtiaanse kajotters moesten gesteund worden. Het zijn straffe kerels, met goede ideeën die momenteel alle hulp kunnen gebruiken. Het idee dat ze er alleen voor stonden, leek me totaal onaanvaardbaar.

Op je eentje een (financiële) actie organiseren, is misschien wat teveel van het goede. Daarom ben ik eerst met een paar vrienden (van de zotste soort) op café geweest en heb ze overtuigd van de Haïtiaanse KAJ. Dan hebben we gebrainstormd (met een pintje ging dit verdacht vlot) en ons besluit stond vast: een eetfestijn met een Caraïbisch menu waarop al onze vrienden aanwezig moesten zijn.

Van dan af was het eigenlijk redelijk eenvoudig: een parochiezaal zoeken, een menu vastleggen, voor de inkleding zorgen, helpers zoeken en eters ronselen. De dag zelf hebben we groenten gesneden, gestoofd, gebakken en geproefd tot we eigenlijk zelf totaal geen honger meer hadden. Dan nog snel de zaal klaargemaakt en plots zat die vol hongerige mensen.

Slotsom van de dag. We hebben ongeveer 1200 euro samengebracht, die we doorstorten naar Wereldsolidariteit, een zusterorganisatie van de KAJ die al vele jaren samenwerkt met JOC Haïti en die hen ook ondersteunt bij de heropbouw van het secretariaat en het opnieuw opstarten van de werkgroepen. Als we nu alles kort evalueren, hebben we eigenlijk op korte tijd veel mensen en aardig wat geld samengebracht en daar mogen we best tevreden en trots over zijn. Dit is natuurlijk nog niet voldoende. De Haïtiaanse KAJ heeft nog meer steun nodig. Eigenlijk zou elke kajotter een initiatief moeten starten: breng wat vrienden samen en overtuig ze dat we die gasten moeten steunen. Organiseer samen iets! Je hoeft het niet zo groot te zien zoals wij (dat is nu eenmaal ook de invloed van de pintjes), maar onderneem ACTIE! Wij hebben vandaag de mogelijkheid om ervoor te zorgen dat de JOC er niet alleen voor staat. En nu, vooruit!